Αρχείο για Μαΐου, 2010

Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν) : Η ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΔΕΝ ΘΑ «ΧΡΕΩΘΕΙ» ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ / ANAΡΧΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ «ΜΑΡΦΙΝ», ΣΤΙΣ 5 ΜΑΗ

Posted in Αντιγραφή on 12 Μαΐου, 2010 by εξαδάκτυλος

ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ,ΚΑΝΕΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΤΗΝΟΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΔΕΝ ΘΑ «ΧΡΕΩΘΕΙ» ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ.
(ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ 3 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ «ΜΑΡΦΙΝ», ΣΤΙΣ 5 ΜΑΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΙΑΝΟΣ»)

Η συγκυβέρνηση ΛΑΟΣ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ζητά αυτή τή στιγμή μέ θράσος από τήν κοινωνία «θυσίες» καί συναίνεση γιά νά αντιμετωπισθεί η «κρίση» πού η ίδια δημιούργησε καί χωρίς νά παραιτείται από τίς πλουσιοπάροχες βουλευτικές αμοιβές, συντάξεις καί χρηματοδοτήσεις τών κομμάτων τους, (πού καί αυτές είναι συσσωρευμένο μέρος τού εσωτερικού χρέους), ανοίγει καί άλλο τόν κύκλο ψεύδους καί πρόκλησης μέ τραπεζικό λογαριασμό από τήν Βουλή γιά τήν «εθελοντική βοήθεια» τών πολιτών στήν «σωτηρία τής χώρας» καί στήν «απόσβεση τού εθνικού χρέους»!
Δέν υπάρχει περίπτωση, αυτές τίς δύσκολες ώρες γιά τήν κοινωνία πού καταργούνται τά αυτονόητα καί οι κατακτήσεις μέ αίμα εργατών καί διαδηλωτών, οι αναρχικοί νά μήν περπατήσουν μαζί μέ τούς χιλιάδες αγανακτισμένους εργαζομένους τής 5ης Μάη, ενάντια στήν λεηλασία καί τήν βαρβαρότητα τών «μέτρων σταθερότητας» πού επιβάλλουν οι ντόπιοι εξουσιαστές μέ τήν καθοδήγηση τών διεθνών σφαγείων-αγορών καί πτώχευσης τών λαών, τής Παγκόσμιας Τράπεζας καί τού ΔΝΤ.
Ο αναρχισμός θά τιμήσει άλλη μιά φορά τήν ιστορία του καί τόν δίκαια ξεσηκωμένο λαό καί σέ αυτή τήν κρίσιμη φάση γιά τήν συνοχή καί αλληλεγγύη τού κοινωνικού σώματος πού αντιστέκεται στήν ισοπέδωση καί ισόβια λιτότητα πού κατεβάζουν κάτω από τά όρια τής ανοχής κι άλλο τό επίπεδο επιβίωσης καί ποιότητας ζωής.
Οι αναρχικοί αγωνίζονται μόνο στό πεδίο τών κοινωνικών αγώνων γιά τό τέλος τής διαμεσολάβησης καί διαχείρισης τής ανθρώπινης ζωής από κάθε μορφής εξουσία. Ο αγώνας αυτός γίνεται ακολουθώντας τήν πορεία τών αγώνων πού εμπνέουν τήν κοινωνία στήν πρόταση πώς μπορούμε νά αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τήν οργάνωση τής ζωής μας,πώς είμαστε ικανοί εμείς οι ίδιοι νά μιλήσουμε καί νά αποφασίσουμε γιά τό συλλογικό καλό καί νά μήν αφεθούμε στά συμφέροντα, στόν «διάλογο» καί στήν «εκπροσώπηση» από τόν μηχανισμό Κράτους καί Κεφαλαίου πού επιβιώνουν σέ βάρος τής ζωής μας μέ αυταρχισμό, κυριαρχία καί τρομοκρατία.
Τά τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί όμως ένα καρκίνωμα τό οποίο δέν γίνεται νά ανεχθεί πλέον καί νά «συμβιώσει» μαζί του τό υγιές σώμα τού αναρχικού χώρου, ένα ψευτοαντικαπιταλιστικό φασισταριό πού έχει τόση σχέση μέ τόν αναρχισμό, όσο η «Χρυσή Αυγή» μέ τόν αγνό πατριωτισμό! Στίς 5 Μάη, η φασίζουσα αυτή τάση προχώρησε μέ τήν πρακτική της, (ήταν κατά τήν γνώμη μου ζήτημα χρόνου καί είχα αρκετές φορές επισημάνει τούς κινδύνους γιά τήν ύπαρξη τού αναρχικού «χώρου» λόγω τής ανοχής του στό φαινόμενο τής «λυσσασμένης άγριας νεολαίας»), στό αποκορύφωμα τής δράσης της, στήν δολοφονία 3 αδερφών μας εργαζομένων στήν τράπεζα «Μαρφίν», αδιαφορώντας γιά τήν αξία τής ανθρώπινης ζωής γιά τήν οποία έχει δώσει τό αίμα του ο αναρχισμός. Παράλληλα, προσπάθησε νά κάνει τό ίδιο στό βιβλιοπωλείο «Ιανός», όπου από τύχη μόνο δέν ανέβηκε ο αριθμός τών θυμάτων.
Σύντροφοι/σσες, κανείς μας δέν πρέπει νά ανεχθεί μηδενιστικές, σεχταριστικές καί δολοφονικές πρακτικές πού δυναμώνουν τήν εξουσιαστική βαρβαρότητα καί συσπειρώνουν τά εκμεταλλευόμενα αδέρφια μας εναντίον μας. Η δολοφονία τών 3 συναδέλφων μας αλλά καί οι τραμπουκισμοί, οι εμπρησμοί καί τό πλιάτσικο σέ βιβλιοπωλεία (Ιανός, Παπασωτηρίου, Ελευθερουδάκης, Πρωτοπορία καί πολλά άλλα παλαιότερα) καί καταστήματα, είναι φόνος, καταστροφή καί πλιάτσικο στόν
ίδιο τόν αναρχισμό, προβοκάτσια στό ίδιο τό κίνημα πού υπερασπίζεται μιά κοινωνία μέ ανθρώπινο πρόσωπο καί όχι μέ εκείνο τού φόβου, τού τρόμου καί τού θανάτου πού αγωνιζόμαστε νά ανατρέψουμε!
Τό τραγικό γεγονός τής 5ης Μάη, είναι διαστρέβλωση, συκοφάντηση, κακοποίηση καί ποινικοποίηση τού όμορφου Κόσμου τής αναρχίας καί τής αντιεξουσίας, είναι τυφλές χαώδεις κινήσεις πού προέρχονται από τά βάθη τής λούμπεν συνείδησης πού είναι πάντοτε διαθέσιμη νά προσφέρει πληροφορίες καί εξυπηρετήσεις στήν καταστολή, νά προσφέρει τό καλύτερο άλλοθι στίς επιθέσεις τής κρατικής θηριωδίας στό κίνημα καί στήν κοινωνία.
Σύντροφοι/σσες, η μεγαλύτερη νίκη στόν δρόμο πού ξεκίνησες γιά νά αναμετρηθείς μέ τό Κτήνος είναι νά μήν γίνεις ίδιο μέ αυτό, νά μήν περάσει μέσα σου η φρίκη καί ο πόνος πού μένει από τίς πράξεις του, τό μίσος του γιά τήν ανθρώπινη ζωή.
Δέν πειράζει, «αν χάσουμε» στό τέλος…. Θά έχουμε αφήσει πίσω μας ανθρώπους, αξίες καί ιδέες πού δέν πληγώσαμε, δέν αρνηθήκαμε, δέν αδικήσαμε!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ 5ΗΣ ΜΑΗ

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
10/5/2010

ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ / ANAΡΧΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ «ΜΑΡΦΙΝ», ΣΤΙΣ 5 ΜΑΗ

Posted in Αντιγραφή on 9 Μαΐου, 2010 by εξαδάκτυλος

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ,ΤΗΝ ΚΩΝΣTΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ,ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΤΟΝΤΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΩΝΑΞΟΥΜΕ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΑΝ ΝΑΤΖΑΦΙ
15ΧΡΟΝΩΝ, ΝΕΚΡΟΣ
ΦΕΡΣΤΕ ΝΑΤΖΑΦΙ
11 ΧΡΟΝΩΝ,ΤΥΦΛΗ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟI ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ «ΜΑΡΦΙΝ», ΣΤΙΣ 5/5/2010
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΖΟΥΛΙΑ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ

Η ΣΙΩΠΗ KAI H AΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΥΣ, ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ, ΕΝΟΧΟΥΣ, ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ Ή ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΔΕΝ ΘΑ EXETE ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ, ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΜΕ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΩΣ ΧΩΡΟ «ΤΥΦΛΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ» ΚΑΙ «ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ»

Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ. ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΧΗ ΔΙΩΓΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΦΕΝΤΕΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ
«ΕΣΕΙΣ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΖΗΜΙΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΖΩΕΣ»
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ «ΑΓΟΡΑΣ» ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΣΑΝ «ΔΑΝΕΙΟ ΕΞΟΦΛΗΣΗΣ», «ΟΜΟΛΟΓΟ» ΚΑΙ «ΕΘΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ» ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΖΩΕΣ

Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΕΦΟΔΟΥ ΠΟΥ ΣΤΙΣ 5 ΜΑΗ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΡΙΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ «ΜΑΡΦΙΝ», ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΣΤΑΔΙΟΥ 23

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΛΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΩΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ, ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΤΡΕΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1974 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο «ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ» ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ – ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΧΥΝΟΥΝ ΜΕ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ «ΜΑΡΦΙΝ» ΚΑΙ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ «ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ», «ΘΥΣΙΕΣ» ΚΑΙ «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ» ΓΙΑ ΤΟ «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ», ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΜΙΖΕΡΙΑ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΤΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ «ΧΡΕΩΘΕΙ» ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ «ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ» ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ «ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ» ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΜΑΓΑΖΙΑ, ΠΟΥ ΠΡΟΒΟΚΑΡΕΙ ΚΑΙ ΑΜΑΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΗ ΟΡΓΗ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ.
Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ, ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΓΙΑΦΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΓΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΤΥΜΕΝΑ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ, ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ, ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ, ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ, ΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ, ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΩΝ

ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ «ΚΟΥΚΟΥΛΑ», ΚΑΜΙΑ «ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ» ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΣΤΙΣ 5/5/2010 ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ «ΜΑΡΦΙΝ».
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΧΩΡΙΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

αναρχικη πρωτοβουλια στα νοτια
εκτακτη συνελευση της @ναρχικης συνειδησης εναντια στην βαρβαροτητα και στην τρομοκρατια της καθε εξουσιαστικης συμμοριας

Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν) : Πώς επωάστηκε το αυγό του φιδιού / μια απάντηση από τήν θέση τού αναρχικού στόν δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη

Posted in Αντιγραφή on 7 Μαΐου, 2010 by εξαδάκτυλος

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΘΕ ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ MARFIN BANK

Kαι η μηδενιστικη φασιζουσα βια ή αντιβία επωάζει τό νέο αυγό τού φιδιού, αλλά και η ανοχή και σιωπή των κοινωνιών στην θεσμοθετημένη  βία των κρατών και οικονομικών ελίτ

(μια απάντηση σε άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη σχετικά με τα τελευταία γεγονότα)

Πάσχο, θυμάσαι πώς όταν έγινε η επίθεση εναντίον σου στήν Νομική στάθηκα σάν συμπαραστάτης σου μέ προσωπικό μου δημοσιευμένο κείμενο, http://nadaparanosotros.blogspot.com/2009/11/blog-post_29.html, έχοντας τήν άποψη (καί αυτό θά τό έκανα γιά τόν καθένα,ακόμα καί γιά ένα φασίστα πού δίνει διάλεξη )πώς κανείς δέν έχει τό δικαίωμα νά ρίχνει αυγά, γιαούρτια ή ξύλο στήν όποια άποψη, όσο διαφορετική καί αντίθετη κι άν τυχαίνει νά είναι από τίς δικές μας.
Ξέρεις πολύ καλά τίς «μάχες» πού έχω δώσει στά «στερνά» (γιατί στά «πρώτα» καί εγώ δέν απέφυγα, ως ένα μικρό βαθμό, λανθασμένες καί άστοχες επιλογές ή θέσεις) καί ειδικά απευθυνόμενος πρός τόν αναρχικό χώρο σχετικά μέ όλες αυτές τίς φασίζουσες καί καταστροφικές δράσεις (γιά τόν ίδιο τόν αναρχισμό, γιά τήν ίδια τήν κοινωνία) πού γιγαντώνουν καί κάνουν απροσπέραστο καί χαλύβδινο τό τέρας τής βαρβαρότητας, τής αδικίας καί τής εξουσίας απ΄άνθρωπο σέ άνθρωπο.
Η εξουσία, όπως γνωρίζεις, δέν «υποφέρει» απ΄αυτά, χύνει καί μερικά ψεύτικα δάκρυα στό κοινοβούλιο ή στήν Σταδίου γιά τά θύματα τής τυφλής βίας καί…. συνεχίζει στό επόμενο νομοσχέδιο χωρίς νά ρωτήσει η «αυθεντία τού εκλεγμένου σωτήρα» φυσικά, γιά κανένα της βήμα. Αποφασίζει γιά μάς χωρίς εμάς, γράφοντας εκεί πού ξέρεις τήν «συμμετοχική δημοκρατία», τίς διαφωνίες ή τίς ενστάσεις μας!
Ψεκάζει, καταστέλλει, δέρνει, βασανίζει, κόβει συντάξεις καί μισθούς, δέν θίγει τίς δικές της συνταγματικές απολαβές, ασυλίες, «πόθεν έσχες» καί προνόμια, εξασφαλίζει καί σέ δύο τετραετίες τήν βουλευτική σύνταξη καί ….αντίο. Οι από τά κάτω θυματοποιούνται καί καίγονται στ΄αμπάρια γιά τό βόλεμα καί τήν ξενάγηση τών από τά πάνω, στούς κρεμαστούς κήπους τού καπιταλιστικού «παράδεισου». Συνεχίζει νά επωφελείται από τήν διασπορά τού τρόμου, από τήν διάχυση τού τυφλού εμφυλίου μίσους στόν κοινωνικό ιστό, καλλιεργώντας τήν στρατηγική τής έντασης γιά νά οπλίσει τήν δική της καθημερινή τρομοκρατία.
Μιλώ, γιά τήν χειρότερη καί θεσμοθετημένη τρομοκρατία μέ κεφαλαία, γιά τήν επισφάλεια τών πολιτών γύρω από τό καθεστώς επιβίωσης, τήν ανεργία, τήν φτώχεια, τήν ακρίβεια, τόν πολιτιστικό καί οικολογικό εφιάλτη.
Δράσεις από «δράσεις» όμως Πάσχο, όπως καί νά τό κάνουμε, έχει διαφορά.
Γιατί καί ανάγκη σήμερα είναι οι άνθρωποι νά εκφρασθούν απέναντι σέ αυτούς πού κακοδιαχειρίζονται τίς τύχες καί τις ζωές τους, αλλά καί έτσι κατεβαίνει τό ποτάμι γιά νά μήν στεγνώσει η ιστορία, έτσι αλλάζει τό πρόσωπο τής κατήφειας, τής υποταγής καί τής απελπισίας σέ πρόσωπο αλληλεγγύης, κοινοτισμού καί ανθρωπιάς.
Αν προσέξεις στό διαδίκτυο (καί στό athens indymedia) τίς τελευταίες ώρες καί μέ αφορμή τήν φασιστοεπίθεση στήν τράπεζα Μαρφίν καί τόν θάνατο τριών συνανθρώπων μας εργαζομένων, εκφράζεται, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά, από τό στόμα τών συντρόφων (γιατί αναρχικός χώρος δέν είναι όλο αυτό τό προβοκατόρικο νετσαγιεφικό και στιρνερίστικο φύραμα καί τό «μπλάκ μπλόκ» πού νομιμοποιούν μέ τόν σεχταρισμό τους τίς επιθέσεις τού Κράτους καί τό δόγμα τής «συλλογικής ευθύνης» ενάντια σέ όλους τούς αναρχικούς) ένας ουσιαστικός λόγος καί σέ αρκετές περιπτώσεις ως αυτοκριτική γιά τό «πώς φθάσαμε μέχρι εδώ» καί επαναπροσδιορισμού τής πολιτικής δράσης η οποία χωρίς τήν ηθική καί κοινωνική της διάσταση ανοίγει τόν δρόμο σέ νέους φασισμούς καί παραδίδει τίς κοινωνίες στόν πόλο τού ακραίου συντηρητισμού καί τού ολοκληρωτισμού τής απάθειας καί τής αφασίας γιά ότι καθορίζει τό παρόν καί τό μέλλον τής  διαδρομής τής ανθρώπινης ζωής, γιά τήν σκλαβιά ή τήν ελευθερία!
Αρα, τό αρνητικό δέν είναι γιά τίς κοινωνίες η θυμωμένη παρουσία τους στούς δρόμους ή τά πανώ μέσα ή έξω από τόν ναό τής «δημοκρατίας».
Αρνητικό είναι μηδενιστικές καί εγκληματικές ενέργειες πού επιστρέφουν ξανά αυτή τήν οργή καί τήν αφύπνιση ξανά νά βουλιάξoυν καί νά ναρκωθούν πίσω στόν «καναπέ», στήν αδιαφορία, στόν ατομικισμό, στήν παραίτηση, στήν ιδιώτευση.
Στό τηλεκοντρόλ, στούς τέσσερις τοίχους, στήν «θεραπεία» τής κατανάλωσης, στήν καθήλωση καί στήν αναπηρική καρέκλα τής απογοήτευσης καί του ωχαδερφισμού!…..
Μέ λίγα λόγια, αυτόν τόν καναπέ (νεκροφόρα) πού έχει κατασκευάσει τό αστικό καθεστώς καί η οικονομική χούντα τού πλανήτη γιά νά «ξαπλώνει» όσους τόλμησαν νά εξεγερθούν καί νά φωνάξουν τό δικό τους «OXI» ενάντια στίς ασύλληπτες γιάφκες καί συμμορίες πού μετά τό φονικό καί τήν ληστεία, ζητούν καί «κοινωνική συναίνεση» καί συμμετοχή στό «εθνικό χρέος»!
Καί γδαρμένος καί φιμωμένος?
Καί γιά μένα αυτή ακριβώς η ιδιώτευση (όπως καί η άλλη ιδιώτευση πού σωστά αναφέρεις, η καταφυγή στήν κτηνώδη βία τών διάφορων τσογλανιών πού υποδύονται γιά λογαριασμό τού θεάματος  τόν «αγωνιστή», σκυλεύοντας πορείες, αιτήματα, θυμούς καί αγωνίες) είναι τό πρόσφορο  «μαξιλάρι» γιά νά επωασθεί  τό αυγό τού φιδιού!

μέ σεβασμό αλλά καί απαντώντας στήν άλλη άποψη
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)

μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό  κίνημα

Πώς επωάστηκε το αυγό του φιδιού

Οταν σε κάθε πορεία δίκην τελετουργικού οι μολότοφ πέφτουν σαν βροχή ήταν στατιστικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα γινόταν το κακό.

Περισσότερα… http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_24_06/05/2010_399897

Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν) : ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 5ΗΣ ΜΑΗ

Posted in Αντιγραφή on 7 Μαΐου, 2010 by εξαδάκτυλος

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΡΧΙΑ,ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΜΜΟΡΙΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

— η εχθρική στάση απέναντι σέ κάθε εξουσιαστική καί φασιστική βία είναι καθήκον τού κάθε αναρχικού, τού κάθε επαναστάτη

ακολουθεί κείμενο τών συντρόφων τής Συσπείρωσης Αναρχικών σχετικά μέ τά γεγονότα τής 5ης Μάη καί τήν δολοφονία τριών συναδέλφων μας εργαζομένων πού βρήκαν τόν θάνατο από τά χέρια φασιστικής συμμορίας  μέσα στά κάτεργα τής μισθωτής σκλαβιάς……

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ 120.000 ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ, Η ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΔΕΚΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑ-ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΤΗΝ ΣΤΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΑΝΕΠΙΤΥΧΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ

«Και στα λασπόνερα καθρεφτίζεσαι ουρανέ».

Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ο θυμός μας είναι απερίγραπτος, τόσο για την θρασύδειλη παρα-κρατική συμμορία, που ευθύνεται για την δολοφονία τριών ανθρώπων, δύο γυναικών –η μία μάλιστα έγκυος στον τέταρτο μήνα– και ενός άνδρα, που εργάζονταν στην τράπεζα Marfin στην οδό Σταδίου, όσο και για τον  συρφετό πολιτικών και δημοσιογράφων που έσπευσαν να ταυτίσουν τον δίκαιο ξεσηκωμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις με την αποτρόπαια αυτή δολοφονία.

Και όμως η αλήθεια δεν μπορεί να σβηστεί. Ένα οργισμένο ποτάμι διαδηλωτών περικύκλωσε την Βουλή και για ώρες επιχειρούσε να εισβάλλει δίνοντας σκληρές μάχες με τις δυνάμεις καταστολής.

Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε να καλυφθεί από τους τόνους λάσπης, που επιχειρούν να ρίξουν οι πανικόβλητοι κρατικοί υπάλληλοι, οι θλιβεροί κομματάρχες κάθε χρώματος και οι «επίλεκτοι» διαχειριστές της «ειδησεογραφίας». Ακόμα και τα πλάνα, που οι τελευταίοι δήθεν σχολίαζαν με σχεδόν πανιασμένα τα πρόσωπα, παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες των όσων συγκλονιστικών στην πραγματικότητα συνέβησαν για ώρες είτε στα σκαλιά που οδηγούσαν στον προαύλιο χώρο του κοινοβουλίου, είτε μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, είτε στην Λ. Αμαλίας και στην ευρύτερη περιοχή του Συντάγματος

Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές επιχειρούσαν να σπάσουν τον κλοιό των κατασταλτικών δυνάμεων, ενώ το σύνολο της διαδήλωσης και επικροτούσε και στήριζε το εγχείρημα μη απομακρυνόμενο από την περιοχή που πνιγόταν στα δακρυγόνα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας είτε με ακάλυπτο πρόσωπο είτε με καλυμμένο, δονούσαν την ατμόσφαιρα με το σύνθημα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βούλη», που πριν χρόνια και καιρούς φωναζόταν μόνο από τα χείλη αναρχικών. Όσο για τους αναρχικούς, ναι βρίσκονταν ανάμεσα σ’ όλους αυτούς που έδωσαν ένα βροντερό μήνυμα στους ντόπιους υπαλλήλους του ΔΝΤ και της Ε.Ε. αλλά και στα περιώνυμα αφεντικά τους

Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε. Ο κόσμος γνωρίζει ακόμα τους τρόπους να αγωνίζεται, να ξεσηκώνεται, να ματώνει για να κρατήσει έστω και μια ελπίδα ζωντανή για αυτό που πιστεύει ότι είναι το δίκαιο. Ο σβέρκος των απείθαρχων του ελλαδικού χώρου έχει αποδειχθεί ότι είναι ευαίσθητος στον κρατικό ζυγό, η ανυποταξία τους μπολιάζει κάθε εξέγερση, κάθε κοινωνική σύγκρουση

Τα διεθνή πρακτορεία, για μιαν ακόμα φορά, καταγράφουν έναν ξεσηκωμό στον ελλαδικό χώρο σε μια κρίσιμη «στιγμή» για τους αφεντάδες της Ε.Ε. και όχι μόνον. Φοβούνται ότι το φλογερό μήνυμα που δόθηκε, για μιαν ακόμη φορά, θα μεταλαμπαδεύσει και σε άλλες εστίες τη φωτιά, που σιγά-σιγά θα γίνει πυρκαγιά. Ο ευρωπαϊκός νότος, που εμφανίζεται ανήμπορος να «προσαρμοστεί», επιχειρείται να μπει στο «γύψο», να πειθαρχήσει με κάθε τρόπο

Ας καλοδεχθούμε, λοιπόν, τα νέα τους σχέδια. Ας τους κάνουμε να είναι σίγουροι ότι ο βούρδουλας δεν είναι αρκετός για να μας κάνει παθητικούς και ανήμπορους να σηκώσουμε κεφάλι. Να μην έχουν ακόμα καμία αμφιβολία, ότι τα παραμυθάκια και τα ιδεολογήματα περί «εθνικής επιβίωσης», «φιλοπατρίας», «εθνικής ανάγκης» και άλλων τινών έχουν ξεφτίσει προ πολλού

Σε ότι μας αφορά, δεν παραγνωρίζουμε ούτε στιγμή, ότι έχουμε κάθε λόγο να μπήξουμε όσο μπορούμε το μαχαίρι στο κόκαλο. Να κάνουμε το παν να παραμείνουν ανοικτές οι πληγές των εξουσιαστών. Η χρεοκοπία είναι όλη δική τους, δεν είχαμε και δεν θα έχουμε ποτέ να μοιραστούμε τίποτα με εκείνους που ρουφούν τις ζωές των ανθρώπων, που τους αρνούνται αυτή τη στιγμή και τα ψίχουλα που τους παραχωρούσαν ως χθες. Όσους για εκείνους που αμφιταλαντεύονται, εκείνους επίσης που εκτός των πραγμάτων θα πάρουν θέση, επειδή η μοίρα που τους επιφυλάσσει το σύστημα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης είναι πλέον δεινή, δεν έχουμε παρά να τους καλοδεχθούμε.

Τέλος, θα επαναλάβουμε για μιαν ακόμη φορά, ότι οι αναρχικοί αγωνιστές δεν έχουν καμία σχέση με κανενός είδους θλιβερή συμμορία. Συμμετέχουν στους κοινωνικούς αγώνες προτάσσοντας πρώτα απ’ όλα το ήθος, την ανιδιοτέλεια και την αυταπάρνηση. Δεν έχουν σκοπό να αποκομίσουν οικονομικά ή άλλα οφέλη. Δεν έχουν ως σημαία τους την ρήση κλέψε, σπάσε, άρπαξε. Αποστρέφονται και δεν συναγελάζονται με οποιονδήποτε θέλει να επιβληθεί, με επαναστατικούς ή μη τρόπους. Περιφρονούν απερίφραστα τα κάθε είδους παράσημα, που διεκδικούν οι δήθεν φωτισμένες πρωτοπορίες και γυρνούν χωρίς δεύτερη σκέψη την πλάτη στις κινηματικές πλειοψηφίες, που όμως μοιάζουν τόσο λίγες και τόσο μικρές…

Η 5η Μάη, σίγουρα, θα καταγραφεί με τον πιο έντονο τρόπο στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το οδυνηρό γεγονός της δολοφονίας τριών ανθρώπων θα αποτελέσει και το κύκνειο άσμα όσων επιχειρούν να δεσμεύσουν κοινωνικές πρακτικές, αβαντάροντας, από τη θέση εντολοδόχου, τις διάφορες παρα-κρατικές συμμορίες, όποιον μανδύα και αν αυτές έχουν.

Βέβαια, «συν Αθηνά και χείρα κίνει»…

Αθήνα 5 Μαΐου 2010
Συσπείρωση Αναρχικών


http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=319&Itemid=1

τό κείμενο τών συντρόφων τό προσυπογράφω μέ όλο τό πάθος γιά αλήθεια καί λευτεριά

η πολιτική δράση δέν είναι διαχωρισμένη από τήν ηθική, αλλιώς είναι υπηρέτης καί εργαλείο τής θεσμοθετημένης εξουσιαστικής βίας, τού φασιστικού τρόμου καί τής κρατικής καταστολής

Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν)

Άρχισαν τα όργανα…

Posted in Δικό μου on 5 Μαΐου, 2010 by εξαδάκτυλος


– Δικαιοσύνη…

– Αθάνατη!

– Ελευθερία…

– Αθάνατη!

– Ανθρωπισμός…

– Αθάνατος!

– Σέβας στη ζωή…

– Αθάνατο!

– Μέλλον…

– Αθάνατο!

Δεν με νοιάζει μόνο γιά την ελλάδα, μιά και εγώ έχω (και αυτό-) χαρακτηριστεί άπατρις… αλλά εδώ γεννήθηκα, εδώ πρώτα κατάλαβα πώς έχουν τα πράγματα και εδώ πρώτα προσπάθησα να αλλάξω τη ζωή μου και την ζωή των άλλων. Και εδώ απέτυχα.

Και τώρα που άρχισαν οι άδικοι θάνατοι – δίκαιοι θάνατοι δεν υπήρξαν, ούτε θα υπάρξουν – ας θερίσω ό,τι έσπειρα και ότι δεν έσπειρα. Ότι έκανα, υποσχέθηκα, προπαγάνδισα, προσπάθησα, καθοδήγησα, ποδηγέτησα, απέφυγα, πρόδοσα, έστησα, και ότι από αυτά δεν έκανα.

Εγώ είμαι ο μπάτσος, εγώ το λαμόγιο, εγώ ο ψεύτης, εγώ ο πολιτικός, εγώ ο παπάς της ενορίας, εγώ αυτός που σκότωσε την ελπίδα. Και ντροπή μου που εγώ δεν είμαι ούτε έγινα ποτέ το θύμα, ο φτωχός, ο συνταξιούχος που πεινά, ο μετανάστης που φοβάται, η γυναίκα που την περιόρισαν…

Και αύριο θα το πληρώσω με τον δικό μου δεκαπεντάχρονο γιό σκοτωμένο, (όλα τα παιδιά είναι όλου του κόσμου), με το δικό μου σπίτι κατασχεμένο, με τους δικούς μου γονείς ανήμπορους και εμένα δαρμένο, ματωμένο, νεκρό…

Ακούω τις μπότες να παρελαύνουν. Και δεν φταίει ο κάθε φασίστας, δεν φταίνε τα κόμματα, δεν φταίνε οι ναζήδες του σήμερα ή του χτές…δεν φταίει ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, οι τράπεζες ή οι κερδοσκόποι… δεν φταίνε οι οι συλλογικότητες που δέχτηκα ή απόρριψα, δεν φταίει η μεγάλη επανάσταση που οραματίστηκα ή οι μικρές που έζησα, δεν φταίνε αυτοί που με άκουσαν ή αυτοί που άκουσα…

Εγώ φταίω.

Άξιος λοιπόν ο μισθός μου…